FLORIS JESPERS Antwerpse schilder onderweg van figuratie naar abstractie. 1889 Geboren in Antwerpen als zoon van een beeldhouwer. Ook zijn broer Oscar wordt beeldhouwer. Studeert aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en wordt schilder. 1918 Werkt aanvankelijk in de stijl van Rik Wouters, die hij tijdens W.O. I in Nederland ontmoet. Vanaf 1918 kubistischer, neigend naar de abstractie. Treedt samen met zijn broer op in musichalls en ontmoet zo de schrijver en dichter Paul van Ostaijen, die hem introduceert in modernistische kringen. Samen met de Antwerpse schilder Paul Joostens stichten zij de ‘bond zonder gezegeld papier’. Van Ostaijen voert Jespers en zijn zoontje Marc op in zijn beroemdste gedichten 1920 Realiseert in de jaren ’20 zijn beste werk. Werkt vaak in Knokke, waar hij te gast is bij dokter De Beir, tijdens de oorlog kamparts in Zeist (waar Rik Wouters verblijft). De Beir koopt heel wat kubistische werken van Jespers, voor hij zich stort op de nieuwe avant-garde, het Vlaams expressionisme. 1929 Laat in 1929 door architect Frits de Mont zijn woning aan de Marialei 40 in Antwerpen in modernistische stijl verbouwen (het pand bestaat nog). In 1932 hertekent Léon Stynen de pui, in 1941 ontwerpt hij een extra dakverdieping voor uitbreiding van het atelier, waaraan Jespers ‘als schepper van de groote wandtapijten van Parijs en New York’ nood heeft. 1937 Krijgt de opdracht kartons te ontwerpen voor de monumentale wandtapijten in het Belgisch Paviljoen op de Wereldtentoonstelling van 1937 in Parijs. Wordt o.m. beroemd voor zijn ‘églomisés’, achter-glas-schilderijen met clowns als thema. 1951 In 1951 trekt Jespers naar Congo, waar zijn schilderkunst een nieuwe bloei kent. 1965 Overlijdt in Antwerpen